Εκπαιδευτική Ρομποτική και παιδί

Η Εκπαιδευτική Ρομποτική για ένα παιδί είναι ένα πολύ καλό εφόδιο για την αρχή μιας υγιής και ευτυχισμένης ζωής που θα το γεμίζει, βοηθώντας το να καταφέρει κάποτε να κάνει σπουδαία πράγματα για την κοινωνία, κάτι το οποίο θέλουν και οι γονείς. Το να ασχοληθεί ένα παιδί με τη ρομποτική από μικρή ηλικία έχει πολλά πλεονεκτήματα στην μετέπειτα ανάπτυξη του όπως για παράδειγμα το να χτίσει βασικές ικανότητες για τη ζωή του, όπως είναι η δημιουργικότητα, η κριτική σκέψη, η διαχείριση χρόνου και η επίλυση προβλημάτων. Επιπλέον, η κατανόηση της ρομποτικής από νωρίς, θα διδάξει στο παιδί ότι η επιστήμη και η τεχνολογία δεν είναι κάτι που πρέπει να φοβάται, αλλά κάτι που αξίζει τον κόπο να διερευνήσει και να το χρησιμοποιήσει προς όφελός του. Η εκπαιδευτική ρομποτική παράλληλα δίνει τη δυνατότητα στα παιδιά να δράσουν ως επιστήμονες – εφευρέτες και να ανακαλύψουν δικές τους καινοτόμες ιδέες και λύσεις. Με αυτό τον τρόπο ικανοποιείται η έμφυτη παιδική περιέργεια και χτίζεται το ενδιαφέρον του παιδιού στο να κάνει κάτι να «δουλέψει», καλλιεργώντας το πνεύμα της καινοτομίας και της επιχειρηματικότητας.

Ως παιδαγωγική προσέγγιση εγγράφεται στο πλαίσιο του κλασικού εποικοδομιτισμού (constructivism) (Piaget, 1972) και ειδικότερα του κατασκευαστικού εποικοδομισμού (constructionism) (Papert, 1993). Η εποικοδομητική (constructivist) αντίληψη για το φαινόμενο της μάθησης υποστηρίζει ότι το μαθησιακό περιβάλλον θα πρέπει να παρέχει αυθεντικές δραστηριότητες ενταγμένες σε διαδικασίες επίλυσης ανοιχτών προβλημάτων από τον πραγματικό κόσμο, θα ενθαρρύνει την έκφραση και την προσωπική εμπλοκή στη μαθησιακή διαδικασία και θα υποστηρίζει την κοινωνική αλληλεπίδραση. Επιπλέον, ο κατασκευαστικός εποικοδομητισμός (constructionism) υποστηρίζει ότι οι μαθητευόμενοι οικοδομούν πιο αποτελεσματικά τη γνώση όταν εμπλέκονται ενεργά στη σχεδίαση και κατασκευή (χειρωνακτική και ψηφιακή) πραγματικών αντικειμένων που έχουν νόημα για τους ίδιους είτε αυτά είναι κάστρα από άμμο, είτε κατασκευές LEGO και προγράμματα υπολογιστών (Papert, 1991).

Μέσω των ρομπότ τα παιδιά εμπεδώνουν πολύ καλύτερα τα μαθηματικά, τη φυσική, τον προγραμματισμό και τη μηχανολογία, αν και οι δύο τελευταίες επιστήμες παρ’ όλο που δε διδάσκονται ακόμα στα σχολεία αποτελούν γνώσεις που έχουν τρομερή ζήτηση στην αγορά. Tα πιο πάνω μαθήματα ακολουθούν το μοντέλο εκπαίδευσης S.T.E.M (Science, Technology, Engineering and Mathematics) και ο όρος αυτός είναι το ακρωνύμιο για αυτά τα γνωστικά αντικείμενα. Η συγκεκριμένη προσέγγιση ενοποιεί όλες αυτές τις θεματικές περιοχές ώστε οι μαθητές να έχουν μια ολοκληρωμένη αντίληψη και όχι κατακερματισμό γνώσης και η εκπαιδευτική ρομποτική είναι μια από τις κυριότερες δραστηριότητες που καλύπτει τις παραπάνω περιοχές.